Agricolis

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Φιορίντος

Επίσκεψη σε προφίλ

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κομιντόρα

Όχι, δεν είναι πασχαλιάτικα αυγά! Είναι κομιντόρα! Το μόνο που δεν είχα κονομήσει, ήτανε κομιντόρα. Σπόρος ούτε για δείγμα, κι όπου ρωτούσα μου λέγανε πως είχανε πάρει από φυτώριο. Ψάχνοντας λοιπόν, κονόμησα 5 φυτά: βαρδάτσες και δύο ακόμη ποικιλίες, που προσεχώς θα αναφέρω εκτενέστατα. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, αντέγραψα μια ωραιότατη ζωγραφική παράσταση του Solanum lycopersicum , όπως είναι η επιστημονική του ονομασία, που σημαίνει 'το φρούτο του λύκου' και που φαίνεται πως συνδέεται με μεσαιωνικούς γερμανικούς μύθους για λυκανθρώπους. Στο λεξικό του Giusepe Boerio (Dizionario del dialetto Veneziano, Venezia 1856) διαβάζουμε: " Pomi d' oro o Pomidoro e Poma d' amore... questa pianta `e chiamata da' Botanici Solanum Lycopersicum ". Πιθανότατα και το κερκυραϊκό κομιντόρο δεν είναι παρά παραφθορά του ονόματος αυτού.

μπακίρια και χυμονικά

1913, μπακίρια στην Πλατεία Βραχλιώτη Μπακίρι έλεγαν οι παλαιοί, το πεπόνι, λόγω του χρώματός του. Ο χαλκός στα τούρκικα ονομάζεται bakır. Στο λεξικό του Giuzepe Boerio, Dizionario del Dialetto Veneziano, Venezia 1856, διαβάζουμε: " Bachiri, s.m. Popone vernino, Specie di Popone ora resosi comune, la cui polpa `e di color verdolino bianco, che dura anche e si mangia nella stagione fredda. Questa `e una delle tante variet`a del Cucumis melo..." 'βαρέλα' Το καρπούζι ονομάζεται από τους ιθαγενείς 'χυμονικό' . Οι περισσότεροι το γράφουν με 'ει', γιατί το συνδέουν με την προσφορά του καρπού αυτού κατά την εορτή του Αγίου Βλασίου (11 Φεβρουαρίου). Ωστόσο, το γράφω με 'υ' διότι το ετυμολογώ από το χυμός, δεδομένου του ότι πρόκειται για ένα φρούτο με τεράστια ποσότητα χυμού. χυμονικό Από τσου ντόπιους σπόρους που κονόμησα από τη γιορτή της ανταλλαγής των ντόπιων σπόρων, φυτρώσανε 5 χυμονικά και 2 μπακίρια. μπακίρι ...

Ω! Σανά...

"Υγιαίνω υγίαινετε" γράφανε κάποτε (πριν από καμιά ογδοηνταριά χρόνια) στις επιστολές οι επιστολογράφοι μεταξύ τους. Ναι, τότε δεν υπήρχε fb, κι έτσι εστέλνανε γράμματα, γιατί δεν υπήρχανε και τηλέφωνα, κι όποιος δε με πιστεύει να πά να δεί την 'Κόμισα τση Κέρκυρας', που ούτε κι αυτή είχε τελέφωνο και για τα 'υπεραστικά' ανέβαινε στην ταράτσα! Το λοιπό, δεν ήτανε ευχή άγνωστη, αλλά με γνώριμο παρελθόν, που ανάγονταν στους ρωμαϊκούς χρόνους, στο γνωστό "vale", δηλ. υγίαινε. Απ' το λατινικό sano (=υγιαίνω) πιθανολογώ ότι προέρχονται και τα δικά μας σανά. Τώρα θα μου πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά με το "ωσαννά". Τούτο έψαλαν οι άγγελοι στη γέννηση του Χριστού και το επαναλαμβάνουμε κι εμείς στη λειτουργία ( Ωσαννά εν τοις υψίστοις... ) δεν είναι παρά μια συριακή λέξη που -σύμφωνα με τη μετάφραση των εβδομήκοντα- αποδίδεται ως « Ω Κύριε σώσον δη ω Κύριε, ευόδωσον δη ». Αν εξαιρέσουμε τα σανά που υπήρχαν στη φάτνη της θείας γέννησης, ουδ...

Translate

Από το Blogger