μπακίρια και χυμονικά

1913, μπακίρια στην Πλατεία Βραχλιώτη
Μπακίρι έλεγαν οι παλαιοί, το πεπόνι, λόγω του χρώματός του. Ο χαλκός στα τούρκικα ονομάζεται bakır.
Στο λεξικό του Giuzepe Boerio, Dizionario del Dialetto Veneziano, Venezia 1856, διαβάζουμε:
"Bachiri, s.m. Popone vernino, Specie di Popone ora resosi comune, la cui polpa `e di color verdolino bianco, che dura anche e si mangia nella stagione fredda. Questa `e una delle tante variet`a del Cucumis melo..."


'βαρέλα'

Το καρπούζι ονομάζεται από τους ιθαγενείς 'χυμονικό'. Οι περισσότεροι το γράφουν με 'ει', γιατί το συνδέουν με την προσφορά του καρπού αυτού κατά την εορτή του Αγίου Βλασίου (11 Φεβρουαρίου). Ωστόσο, το γράφω με 'υ' διότι το ετυμολογώ από το χυμός, δεδομένου του ότι πρόκειται για ένα φρούτο με τεράστια ποσότητα χυμού.


χυμονικό
Από τσου ντόπιους σπόρους που κονόμησα από τη γιορτή της ανταλλαγής των ντόπιων σπόρων, φυτρώσανε 5 χυμονικά και 2 μπακίρια.



μπακίρι
φέτες