 |
| μέλισσα τρυγάει τα άνθη ενός ευκάλυπτου στον κήπο μου |
Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και είναι
από τους πιο παλιούς κατοίκους της. Θαυμαστή η οργανωμένη κοινωνία της: στην
κορυφή της πυραμίδας η βασίλισσα, μία και μοναδική, στη βάση οι εργάτριες, οι
ακάματες μέλισσες που συναντούμε μπροστά μας να τρυγάνε τα λουλούδια και κάπου
εκεί στη μέση: οι κηφήνες, οι κ…λάντηδες της παρέας, αυτοί που μόνος σκοπός της
σύντομης ζωής τους είναι η γονιμοποίηση της βασίλισσας. Τούτη η τελευταία είναι
η μεγαλύτερη σε μέγεθος απ’ όλες και όλοι την προσέχουν ως κόρη οφθαλμού. Άπαξ στη ζωή της, θα
εξέλθει της κυψέλης και θα τηνε πάρουνε στο κατόπι όλοι οι κηφήνες*. Όταν με το
καλό ολοκληρωθεί επιτυχώς η αποστολή, η βασίλισσα θα επιστρέψει πάλι στην κυψέλη
της, όπου θ’ αρχίσει να γεννοβολάει (μερικές χιλιάδες αυγά στη σύντομη ζωή της).
Εδώ όμως, θα τελειώσει οριστικά και το ταξίδι των κηφήνων: οι εργάτριες δεν θα τους
επιτρέψουν ξανά την είσοδο στην κυψέλη και σύντομα θα πεθάνουν από ασιτία.
Το πιο γνωστό προϊόν των μελισσών, αυτό που κατακλέβουμε, είναι
το μέλι τους. Χιλιάδες και χιλιάδες χιλιόμετρα κάνουν οι μέλισσες, προκειμένου
να πάρουν κάθε απειροελάχιστη ποσότητα νέκταρ από τα άνθη των λουλουδιών και
των δέντρων, που θα μετατραπεί σε μέλι μέσω των ενζύμων τους και θα αποθηκευτεί ως τρόφιμο. Εμείς, σαν κύριοι, πάμε και τους το παίρνουμε έτοιμο.
Ρευστό, χρυσό και ηδύ, πλούσιο σε πλειάδα
στοιχείων και ευεργετικό για τον οργανισμό. Είναι δε, τόσο γλυκό, που ακόμη και
σήμερα χρησιμοποιούμε φράσεις όπως ‘μήνας του μέλιτος’ ή ‘ταξίδι του μέλιτος’.
Μια μέλισσα ήταν το σήμα κατατεθέν του τυπογραφείου της οικογένειας Γλυκύ στη Βενετία. Καταγόμενη από την περιοχή του Γλυκύ, στην απέναντι Ήπειρο, συνέδεσε την εκδοτική της δραστηριότητα με την εργατική και ακάματη μέλισσα. Έντυπη ακολουθία του έτους 1817.
* από κάτι τέτοια φαινόμενα δημιουργούνται οι φράσεις περί συρσίματος
καραβιών…